తాను నేను

కళ్ళు మూస్తే గాని

కళ్ళ ముందుకు రావుగా..

కనుల పల్లకీలో 

కలల ఊరేగింపు చేస్తావు..

మనం రచించే కథలు

మేల్కొనే సమయం ఇదేగా..

చెంతనే నువ్వు ఉన్నావేమో

చిరునవ్వు నీ చిరునామా చెబుతుంది..

మన ప్రపంచానికి

మనమే పహారా కాస్తూ..

చెక్కిలిపై చిలిపిగా

ముంగురుల ముగ్గులేవో వేస్తుంటే..

మళ్ళీ మళ్ళీ ఇక్కడే

ఇలాగే మనం ఉండిపోవాలని ఉంది..

అవును నీ దూరాన్ని

దగ్గర చేసేవి ఈ కలలేగా..

✍️అరుణిమలు

నేనిలాగే చెబుతా

నాలుగు గోడల మధ్య

నువ్వు ఏడ్చిన

నవ్విన

నిలదీసినా

నిరసన తెలిపిన

నోరు పారేసుకున్న 

ఉపయోగం ఏముంది..

దాని బదులు 

నీలో నువ్వు బతకడం మేలు కదా...

నాలుగు గోడలు కాదు.... నాలుగు దిక్కులే నీ హద్దులు చేసుకో....బతుకంటే అంటే ఏంటో తెలుస్తుంది..

తాను నేను

నీ ఎద పై నిదురపోవాలని కలవరిస్తూ 

కళ్ళు మూతలు పడ్డాయో లేదో..

ఈ చేతులకు నీ గుండె సడి తెలిసింది

నా నుదుటిపై నీ వెచ్చని శ్వాస తాకింది

కళ్ళు తెరిచి నీ కోసం వెతికాన

నా గుండె లయ పెరిగింది

నా శ్వాస బరువెక్కింది తప్ప 

నీ జాడ తెలియ లేదు..

విన్నపాన్ని మన్నించి

తరలి వచ్చావేమో అనుకున్న

ఈ తనువు తపనలే కానీ నా తపస్సు ఇంకా పూర్తి కాలేదని చీకటి చెప్పింది

ఎదంతా భారంగా ఉంది

గదేమో ఖాళీగా ఉంది..

✍️అరుణిమలు