తాను నేను

కొన్ని నవ్వులను ఏరుకుందామని వస్తే

కాసిన్ని కన్నీళ్ళను ఇచ్చి పంపుతావు..

మౌనంలో దాగిన వేదన

చదవ లేవు..

కన్నీటి చుక్క బరువు

తూయలేవు..

ఎందుకు మరి

ఎదను కోతల పాలు చేస్తావు..

సంతోషాన్ని ఏనాడైనా ఇచ్చావ

లేదు కదా...

మరి కన్నీటిని ఇచ్చే అధికారం నీకు ఎక్కడిదని అడగాలని ఉంది..

తప్పు నీది కాదు

ఆ అధికారం ఇచ్చిన నా మనసుది కదా తప్పు..

నిన్ను నన్ను మించి అభిమానించడమే

నా మనసు చేసిన తప్పేమో..

అందుకే నీ మాటలకు మనసు రోదిస్తుంది...

నీకు చేతనైతే 

మరో గాయాన్ని చేయకు..

మాను, మాకులా చూడకు మనిషిలా చూడు

అని అడగాలని కూడా లేదు ఇప్పుడు..

గుర్తింపును కూడా అర్ధించే చోట

బంధాలు ఏముంటాయి..

మానసిక మరణాలు తప్ప..

✍️అరుణిమలు