తాను నేను

నువ్వో కనిపించని గాయానివి 

ఏమని వర్ణించేది నిన్ను..

ఎవరితోను పంచుకోలేని బాధవి నువ్వు

ఏమని చెప్పుకునేది..

కన్నీటికి మాటలు వచ్చిన బాగుందును

నా పదాలకు అందని వ్యధని వివరించేవి కదా..

గుండెల్లో దాచుకున్న నమ్మకానివి 

ఎద పై తన్ని వెనుతిరిగావు..

నాలో నాకు చోటు లేనంతగా నిన్ను నింపేసుకున్న

నే అందుకోలేనంత ఎత్తులో నిన్ను ఉంచానేమో..

నిజంగానే నా ఆలోచనలకు అందనంత స్థానం నాకు బహుమతిగా ఇచ్చేసావు కదా..

అసలు ఎందుకు నిన్ను నన్ను మించి ప్రేమించానో..

ఏ రోజైనా నవ్వులను పంచావనా

సమయాన్ని ఇచ్చావనా

కష్టాన్ని పంచుకున్నావనా

గుండెల్లో దాచుకున్నావనా..

కారణాలు లేకుండా పెంచుకున్న ప్రేమకు...

ఎన్ని అకారణాలను చూపించావు చివరకి...

నా అభిమానాన్నే గాయ పరిచి

నువ్వు వెళిపోతుంటే...

నీ కోసం బాధ పడనా, 

నేనంతో‌ విలువగా చూసిన మనిషి 

నాకు ఇచ్చిన విలువ చూసి కరిగిపోన..

ఎలా స్పందించాలో

ఏమని‌ రోదించాలో

ఎలా ఊరడించుకోవాలో

ఎలా గతాన్ని వదిలేయాలో

ఏమని నిందించాలో, నిందించుకోవాలో

తెలియని స్థితిలో‌ నిలబెట్టావు కదా..

✍️అరుణిమలు