తాను నేను

కలలో కథలా 

కదిలిందో బాధ..

కటిక చీకటిలో

కన్నులలో కలహాల తాకిడి..

కవ్వించిన ఓ నవ్వు

కసురుకున్న ఓ మాట..

కనురెప్పల మాటున

కలవరింతలలో కదిలిందో రూపం..

కాటుక గడప ఆవల

కనుచూపు దూరంలో నిలిచింది..

కలలన్ని తీరాన్ని తాకాలని

ఎదపై దాడి చేస్తుంటే..

నువ్వో కన్నీరు చుక్కవై

జారుకుంటున్నావు..

ప్రతీ రేయి

నువ్వో కథలా పలకరిస్తావు..

ప్రశాంతతను

ప్రకోపంలా మార్చి తప్పుకుంటావు..

✍️అరుణిమలు