బాధ కూడా బాధ్యతే కదా
ఇష్టం మిగిల్చిన నష్టమే బాధ
వేదనంత వేడుకలా
నిరాశాలన్ని కానుకలా
జ్ఞాపకాలన్ని గతంలో నుండి ఊరిస్తూ
నిట్టూర్పులేమో రేపటి వైపు నడిపిస్తుంటే
అద్దుకున్న నవ్వులలో
అర్థం లేని వ్యధను అనుభవిస్తున్న
అద్దంలో నీ రూపం
అందుకో లేని ఆశలు నావి
నాడు నీడలా నేటికి నాతోనే ఉంది
కళ్ళకు ఎదురుగా చేతికి చిక్కనంటు
ఆహ్వానించే మనసు లేదు
అక్కున చేర్చుకునే ఆలన లేదు
ఐనా కూడా
బాధ అమృతంలా మారి
ఆయువు పోస్తుంది..
ఈ వాడిన మోడులో
ఏ వసంతాల రాక రాసి ఉందో అని
No comments:
Post a Comment